خصوصیات روان‌سنجی مقیاس اقدام برای رشد فردی بر اساس نظریه کلاسیک آزمون و نظریه سؤال- پاسخ

هدف از پژوهش حاضر بررسی   خصوصیات روانسنجی مقیاس اقدام برای رشد فردی بر اساس دو نظریه کلاسیک آزمون و نظریه   سؤال- پاسخ بود. بدین منظور 350 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های تهران به روش نمونه‌گیری   تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به مقیاس اقدام برای رشد فردی و پرسشنامه‌های   اضطراب، عزت‌نفس، افسردگی و انگیزش پیشرفت پاسخ دادند. تحلیل عاملی اکتشافی و   تأییدی، همبستگی پیرسون و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی‌های روانسنجی مقیاس   اجرا شد. همچنین از مدل پاسخ مدرج سیم‌جیما برای برازندگی داده‌ها و تحلیل استفاده   شد. تحلیل‌های آماری با نرم‌افزارهای SPSSV22، LISRELV8.80و Multilog و RV3.2.2انجام شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد این مقیاس از یک   عامل تشکیل شده و از شاخص‌های برازش مناسبی برخوردار است. همچنین بین اقدام برای   رشد فردی با اضطراب (21/0-)، عزت‌نفس (23/0)، افسردگی (25/0-) و   انگیزش پیشرفت (16/0) رابطه معنی‌داری در سطح 01/0p≤ بدست   آمد. اما اقدام برای رشد فردی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنی‌داری نداشت. اعتبار مقیاس اقدام   برای رشد فردی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 835/0 بدست آمد. داده‌های پاسخ سوال‌ها   با مدل سیم‌جیما برازندگی مناسبی داشت و تابع آگاهی آزمون در دامنه 8/1- تا 8/1+   پیوستار ویژگی قرار داشت. مقیاس اقدام برای رشد فردی از خصوصیات روانسنجی قابل   قبولی در جامعه دانشجویان ایرانی داشته و پژوهشگران می‌توانند از این ابزار در   دستاوردهای علمی خود استفاده نمایند